Boekrecensies

Arjen van Meijgaard schrijft krachtige verhalen die onbestemde gevoelens en verlangens verkennen.

Hoewel het schrijven van korte verhalen geen eenvoudige taak is, heeft Van Meijgaard, geboren in 1973, na twee succesvolle romans de uitdaging aangenomen. Pretpark Paradijs en andere verhalen (2023) bevat eerder gepubliceerde verhalen uit literaire tijdschriften zoals Extaze, Ballustrada, Deus Ex Machina en In de Knipscheer. De vraag die rijst, is of Van Meijgaard erin slaagt om dezelfde hoge spanningsboog te behouden in zijn korte verhalen als in zijn romans. In een kort verhaal merkt de lezer immers snel op wanneer er iets niet klopt. Een idee of een bepaald gevoel moet in een kort bestek worden weergeven en de zinnen moeten direct raak zijn. Is Van Meijgaard daarin geslaagd?

De bundel bevat twintig verhalen die elk afzonderlijk gelezen kunnen worden, maar thematisch sterk met elkaar verbonden zijn. Onbestemde gevoelens, scherp observatievermogen, het verlangen om jezelf te zijn maar hier niet in slagen en een tergende eenzaamheid zijn terugkerende thema’s in de verhalen. Daarnaast laten de personages hun fantasie de vrije loop en raken ze soms in de war over wat werkelijk is gebeurd en wat niet. De gebeurtenissen spelen zich realistisch af in hun gedachten, waarbij Van Meijgaard speelt met de grens tussen werkelijkheid en fictie. In korte tijd weet de schrijver ervoor te zorgen dat de lezer uit balans raakt. Het resultaat is een afwisseling van rustige observerende zinnen van de personages met plotselinge wendingen die soms nauwelijks te bevatten zijn.

‘En wie wil dat niet, de wereld begrijpen en in zijn totaliteit ervaren? We kunnen overal heen, maar de volgende stap is om alles in eigen land levensecht te kunnen meemaken, de wereld dichterbij halen..’

De verhalen die het sterkste emotionele effect op de lezer hebben, zijn meestal de langere verhalen. Neem bijvoorbeeld “Mannen”, waarin de jonge Lucas door zijn vader als een ‘onbekende’ en daardoor ongeliefd wordt beschouwd. Een ander voorbeeld is het langere verhaal “De tweede man”, waarin het thema identiteit op een ingenieuze manier is verweven. In deze langere verhalen fungeert de lezer als toeschouwer en volgt hij/zij de personages in hun avonturen. De kortere verhalen daarentegen draaien meer om spanning, maar weten de lezer ook regelmatig op het verkeerde been te zetten.

De verhalen van Van Meijgaard zijn prikkelend en lenen zich niet voor oppervlakkig lezen. Dit wordt versterkt door de subtiele hints en verwijzingen die soms pas na een tweede lezing duidelijk worden. Met zijn bundel heeft Van Meijgaard bewezen een sterke verhalenverteller te zijn en de Nederlandse literatuur kan dus niet om hem heen.

 

Auteursrecht Anna Husson.

Deel Bevlogen Letteren